Zmiany w estońskim CIT w 2023 roku
W 2023 roku w polskim prawie podatkowym zachodzi szereg różnego rodzaju zmian oraz nowelizacji. Wiele z nich dotyczy także nowelizacji w zakresie estońskiego CIT-u. Przedsiębiorcy korzystający z tego sposobu opodatkowania powinni pamiętać o najnowszych zmianach, które wchodzą w życie wraz z początkiem stycznia tego roku.
Estoński CIT – na czym polega?
Estoński CIT jest sposobem opodatkowania obecnym w polskim porządku prawnym od 2021 roku. Jest on nazywany także ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. Podstawowym założeniem tego rozwiązania jest zapłata podatku dochodowego od osób prawnych dopiero w chwili dystrybucji zysku. W estońskim CIT nie ma także konieczności np. prowadzenia rachunkowości podatkowej, ustalania podatkowych kosztów uzyskania przychodów czy też obliczania podatkowych odpisów amortyzacyjnych.
W swoich założeniach korzystanie z estońskiego CIT-u może przynieść przedsiębiorstwom szereg korzyści, wobec czego wiele firm w Polsce zdecydowało się na skorzystanie z tej możliwości. Co ważne, nie obowiązuje także w tym przypadku limit przychodów – przedsiębiorcy mogą stosować estoński CIT niezależnie od swojej wysokości. Wybierając jednak tę formę opodatkowania, przedsiębiorcy muszą liczyć się ze zmianami dotyczącymi estońskiego CIT-u, które weszły w życie wraz z początkiem 2023 roku.
Zmiany w 2023 roku z zakresu estońskiego CIT-u
W ramach ustawy z dnia 7 października 2022 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw przewidziano szereg nowelizacji w zakresie doprecyzowania niektórych regulacji o estońskim CIT. Pierwsza z omawianych zmian dotyczy tego, iż za „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” będzie uznawać się między innymi 50% wydatków dotyczących używania samochodów osobowych, w tym również odpisy amortyzacyjne, jeśli taki samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie na cele związane z działalnością gospodarczą, lecz również na potrzeby prywatne.
Drugie ze wskazanych zmian dotyczą wygaśnięcia zobowiązania z tytułu korekty wstępnej. Korekta wstępna w wielu przypadkach stanowiła bowiem zestawienie różnego rodzaju różnic księgowo-podatkowych, z którymi w przyszłości mógł wiązać się obowiązek zapłaty podatku. Natomiast na gruncie nowych przepisów ustawodawca uściślił zapisy, dotyczące okresu stosowania estońskiego CIT-u, po którym nie trzeba płacić podatku z tytułu korekty wstępnej. Do tej pory obowiązek korekty nie powstawał, jeżeli podatnik pozostawał opodatkowany estońskim CIT przez więcej niż cztery lata. Na gruncie omawianej nowelizacji okres ten zostały jednak skrócony do czterech lat.
Po trzecie, zmiany w zakresie estońskiego CIT-u odnoszą się także do kwestii związanych z wymogiem systematycznego zatrudniania. Jednym bowiem z wymogów skorzystania z tego sposobu opodatkowania było zatrudnienie na podstawie umowy o pracę lub innej co najmniej trzech osób przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym. Problem w praktyce sprawiało natomiast to, czy wskazany warunek jest spełniony m.in., gdy podatnik zatrudnia na podstawie umowy zlecenia minimalną liczbę pracowników, ale są oni np. zwolnieni z PIT. Ustawodawca doprecyzował te przepisy, wskazując, że warunek minimalnego zatrudnienia na innej podstawie niż umowa o pracę uznaje się za spełniony, jeśli podatnik estońskiego CIT-u jest płatnikiem w odniesieniu do przynajmniej jednego z obciążeń takich jak PIT lub ZUS (nie ma zaś znaczenie czy podatnik faktycznie pobrał te należności). W wyniku nowelizacji możliwe jest zatem uwzględnienie w tym zakresie zleceniobiorców będących na przykład studentami albo objętymi zwolnieniem z PIT.
Ostatnia z omawianych zmian dotyczy natomiast terminu zapłaty podatku od dochodu z podzielonego zysku, dochodu z tytułu zysku na pokrycie strat, zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy oraz z tytułu rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto. Zgodnie z nowelizacjami w tej kwestii, obecnie na zapłatę podatku oraz złożenie deklaracji podatnik będzie miał czas do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku lub uchwałę o wypłacie zaliczki.
Na co warto się przygotować?
Wobec tego, w 2023 roku z uwagi na zmiany dotyczące estońskiego CIT-u należy przygotować się na zmiany przepisów dotyczące głównie:
1) wydatków na używanie samochodów osobowych w sposób mieszany jako niezwiązane z działalnością gospodarczą,
2) wygaśnięcia zobowiązania z tytułu korekty wstępnej,
3) wymogu systematycznego zwiększania zatrudnienia,
4) nowego terminu zapłaty podatku od zysku.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2180).
Jeżeli widzisz, że temat może pomóc Ci w pracy i chcesz lepiej go poznać, to skorzystaj z kursu “Podatek dochodowy od osób prawnych 2022 r. – zmiany w ramach Polskiego Ładu 1.0 i 3.0”