Pole dance, nauka tenisa i joga dla pracowników wliczone w koszty?
Wielu przedsiębiorców bardzo często zastanawia się nad tym, co może wliczyć w swoje koszty uzyskania przychodów. Koszty te stanowią bowiem różnego rodzaju wydatki, które ponosi dana osoba w celu osiągnięcia przychodu. Są one wykazywane w odpowiednich rubrykach PIT-37 lub PIT-36. Jest to instytucja o tyle korzystna, że prowadzi do zmniejszenia podstawy opodatkowania, a co za tym idzie także podatku do zapłaty. Problematyczne w praktyce okazują się zatem kwestie – czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć np. naukę pole dance, gry w tenisa czy też jogi dla pracowników?
Co można wliczyć w koszty uzyskania przychodów?
Ogólną zasadą jest bowiem, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Mogą to być zatem np. koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością czy też koszty dojazdu do pracy. Niektóre z tych kosztów mogą dotyczyć także zatrudnianych przez nas pracowników.
W związku z powyższym jedna ze spółek, która na co dzień zajmuje się działalnością reklamową oraz marketingową w sieci, wystąpiła z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej do Krajowej Informacji Skarbowej. Pytanie dotyczyło tego, czy zorganizowanie dla pracowników zajęć z zakresu nauki tenisa, stretchingu (rozciągania), tańca pole dance oraz jogi może być dla pracodawcy kosztem podatkowym.
Spółka we wniosku wskazała, że ponosi ona regularne wydatki na zapewnienie swoim pracownikom tego typu zajęć, chcąc reklamować wśród nich zdrowy styl życia oraz zadbać o ich formę fizyczną, która przekłada się na lepsze wyniki w pracy. Jej pracownikami są bowiem informatycy oraz programiści, którzy znaczną część swojego dnia spędzają przed biurkiem i monitorem komputera. Wpływa to na pogorszenie się ich wzroku, wady podstawy, stres związany z terminami w pracy, a także na ogólny stan zdrowia pracowników.
Pole dance, nauka tenisa i joga wliczone w koszty dla pracowników?
Dotychczasowe wydatki spółki dotyczyły organizacji nauki gry w tenisa ziemnego, związane z zatrudnieniem instruktora oraz wynajęciem kortu, a także zajęć rozciągających (stretchingu) oraz tańca pole dance. Spółka planowała swoje zajęcia rozszerzyć także o naukę jogi. W ocenie spółki takie zajęcia działały pozytywnie na produktywność i kreatywność pracowników, wobec czego ich dyspozycja w pracy była z uwagi na takie lekcje o wiele lepsza.
W uzasadnieniu wniosku można przeczytać, że w ocenie spółki ponoszone przez nią wyżej wskazane koszty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Według spółki wskazane zajęcia przynoszą wiele korzyści pracownikom, a co za tym idzie – przyczyniają się do lepszych wyników finansowych przedsiębiorstwa. Spółka podkreślała także, iż to pracownicy są jej podstawowym kapitałem, z pomocą którego możliwe jest osiąganie przez przedsiębiorstwo dobrych wyników finansowych. Natomiast zestresowani i mniej produktywni pracownicy, którzy nie korzystają z zajęć dotyczących ich tężyzny fizycznej, mają znacznie gorsze wyniki w pracy, co nie wpływa pozytywnie na finanse firmy.
W odpowiedzi dyrektor KIS (Krajowej Informacji Skarbowej) wskazał, że ,,zorganizowanie dla pracowników zajęć z zakresu nauki tenisa, stretchingu, pole dance oraz jogi może być dla pracodawcy podatkowym kosztem, i to już w dacie poniesienia wydatku – na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jako tzw. koszty pośrednie”. Stanowisko spółki dyrektor uznał zatem za prawidłowe w kontekście wskazanego przez przedsiębiorstwo stanu faktycznego. Wnioski pochodzą z interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2023 roku, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.860.2022.2.JKU – wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
W odpowiedzi Dyrektor wskazał także, iż tj. kosztami uzyskania przychodów w tym przypadku mogą być głównie wydatki na opłacenie instruktorów oraz wynajem kortu, ewentualnie pomieszczenia w siedzibie spółki. Fiskus uznał, że tego typu zajęcia wskazane przez spółkę mogą dobrze służyć pracownikom, zmniejszają bowiem ryzyko spadku kreatywności i wydajności. Może się to przyczynić do zwiększenia przychodów spółki, wobec czego nie ma powodów, aby takich wydatków nie móc zaliczyć w tym stanie faktycznym do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorstwa.
Trzeba jednak pamiętać o tym, że koszty te i ich wysokość powinny być oczywiście odpowiednio udokumentowane i konieczny jest związek między tymi kosztami a ich wydatkowaniem w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
Jeżeli widzisz, że temat może pomóc Ci w pracy i chcesz być na bieżąco z innym zagadnieniami to zarejestruj się bezpłatnie w platformie Rejestracja – kursy IKiDP
