Jak liczyć zatrudnienie, aby spełnić wymogi do skorzystania z estońskiego CIT?

Estoński CIT stanowi atrakcyjne rozwiązanie podatkowe, które pozwala przedsiębiorcom na odroczenie opodatkowania zysków do momentu ich wypłaty. To model sprzyjający reinwestowaniu środków i dynamicznemu rozwojowi firmy. Jednak aby skorzystać z tej preferencyjnej formy opodatkowania, przedsiębiorstwo musi spełnić określone warunki. Jednym z kluczowych wymogów jest odpowiednie zatrudnienie. Pojawia się zatem pytania – na czym dokładnie polegają te warunki i w jaki sposób należy liczyć zatrudnienie w firmie, aby spełnić wymogi do skorzystania z estońskiego CIT? 

Estoński CIT – warunki 

Przepisy określają, że firma chcąca korzystać z Estońskiego CIT-u musi zatrudniać co najmniej trzy osoby fizyczne, które nie są wspólnikami, akcjonariuszami ani udziałowcami spółki. Co ważne, pracownicy mogą być zatrudnieni zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i umów cywilnoprawnych (np. umowy zlecenia), ale pod pewnymi warunkami. Firma powinna być płatnikiem PIT albo składek. Jeżeli zatrudnia ona na umowę o dzieło, gdzie nie ma składek ZUS ale jest płatnikiem PIT, to spełnia wskazane warunki. Co istotne, przepisy przewidują także możliwość sumowania wymiarów etatów, ale tylko w obrębie danej umowy. Oznacza to, że firma może zatrudniać np. sześć osób na pół etatu, a w przeliczeniu spełni wymóg trzech pełnych etatów. Nie można zatem łączyć umowy o pracę z umową cywilnoprawną, np. dwóch pracowników i jedna osoba na umowie o dzieło. 

Ważne jest, że minimalny czas zatrudnienia na poziomie trzech pełnych etatów musi być utrzymywany przez co najmniej 300 dni w roku podatkowym. Oznacza to, że przedsiębiorca nie musi od razu na początku roku spełniać tego warunku, ale musi utrzymać wymagany poziom zatrudnienia przez większą część roku podatkowego. Nie każda jednak forma współpracy spełnia ten wymóg. Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą (B2B) nie są zaliczane do wymaganego zatrudnienia, nawet jeśli świadczą usługi wyłącznie dla danej firmy, ponieważ firma nie pełni w stosunku do tych osób roli płatnika PIT albo składek ZUS. Podobnie wspólnicy spółki nie mogą zostać wliczeni do tej grupy. Przepisy zezwalają jednakże na zaliczenie do wymaganych trzech etatów członków rodziny wspólników, takich jak małżonkowie, którzy faktycznie wykonują pracę na rzecz firmy. To może być szczególnie pomocne w mniejszych firmach, gdzie wspólnicy mogą wnieść wkład pracy poprzez zatrudnienie swoich najbliższych. 

Przepisy przewidują także jeszcze inną opcję, na mocy której można spełnić warunek dotyczący zatrudnienia w zakresie estońskiego CIT. Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3) lit. b) ustawy o CIT, podatnik może także ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. 

Kiedy firma musi spełnić wymóg zatrudnienia? 

Warunek zatrudnienia weryfikowany jest na koniec każdego roku podatkowego. Jeśli firma w danym okresie nie spełni wymaganego kryterium, automatycznie traci prawo do Estońskiego CIT-u. Wówczas przedsiębiorstwo musi przejść na standardowy model opodatkowania CIT oraz zapłacić należny podatek od zysków, które wcześniej nie były opodatkowane. 

Jeśli firma przestanie spełniać warunek zatrudnienia, ponosi szereg negatywnych konsekwencji, w tym przede wszystkim przedsiębiorstwo traci możliwość korzystania z odroczenia opodatkowania zysków (estońskiego CIT-u).  Aby uniknąć ryzyka utraty preferencji podatkowej, przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować stan zatrudnienia w firmie. Dobrym rozwiązaniem jest również regularna konsultacja z doradcą podatkowym, który pomoże w interpretacji przepisów i uniknięciu błędów w rozliczeniach. 

Podsumowując zatem, estoński CIT to korzystny sposób na odroczenie opodatkowania zysków, który daje firmom większą elastyczność w zarządzaniu finansami i reinwestowaniu środków. Jednak jego zastosowanie wiąże się z konkretnymi wymaganiami, a jednym z najważniejszych jest warunek zatrudnienia. Aby skorzystać z tego systemu, firma musi zatrudniać co najmniej trzy osoby na etacie lub umowie cywilnoprawnej. Nieprzestrzeganie tych zasad skutkuje utratą prawa do Estońskiego CIT-u i koniecznością zapłaty zaległego podatku. 

Natomiast samo odpowiednie planowanie polityki kadrowej, monitorowanie liczby etatów oraz konsultacje z ekspertami podatkowymi pozwolą uniknąć problemów i w pełni wykorzystać potencjał tego modelu opodatkowania. 

Sprawdź i skorzystaj z kursu podatkowo-księgowego o estońskim CIT https://platforma.ikidp.pl/courses/rachunkowosc-spolek-na-estonskim-cit-z-planem-kont-i-polityka-rachunkowosci/  

Autor

Redaktor prowadzący

Redaktor naczelny