Podczas zaręczyn dochodzi do darowania pierścionka, co oznacza, że narzeczony zobowiązuje się bezpłatnie przekazać go narzeczonej kosztem swojego majątku, co prowadzi do nabycia własności przez narzeczoną. Jest to darowizna w formie ustnej. Zgodnie zaś z art. 888 par 1 Kodeksu cywilnego, narzeczonej obdarowanej przysługuje prawo do tej rzeczy.
Taka darowizna na rzecz osoby fizycznej podlega zatem opodatkowaniu zgodnie z ustawą z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Jednakże podatek ten powstaje tylko wtedy, gdy wartość pierścionka przekracza 5.733 zł, czyli maksymalną kwotę wolną od podatku od darowizn obowiązującą od początku 2024 roku. Podatek ten dotyczy osób niespokrewnionych z darczyńcą (III grupa podatkowa).
Jeśli mężczyzna kupi pierścionek poniżej wskazanej kwoty, nie będzie musiał zgłaszać darowizny. Jednak jego narzeczona będzie musiała to zrobić. Pomimo tego, że obdarowana nie musi płacić podatku, ponieważ wartość pierścionka mieści się w granicach kwoty wolnej od podatku, to teoretycznie nadal powinna zgłosić otrzymanie biżuterii.
Aby to zrobić, należy złożyć formularz SD-Z2 w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na swoje miejsce zamieszkania. Wysokość podatku od darowizny zależy od wartości otrzymanego pierścionka i może wynosić 12, 16 lub 20%. Oblicza się go od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku.
Interesujesz się tematyką darowizn? Zapraszamy blog – darowizna
