Estoński CIT, czyli ryczałt od dochodów spółek, wciąż budzi wiele wątpliwości interpretacyjnych, mimo kilku lat obowiązywania w polskim systemie podatkowym. Jedną z istotnych kwestii była dotąd interpretacja pojęcia „podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności”. Chociaż ustawodawca wprowadził wyraźne preferencje dla takich podmiotów, to praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych przez jakiś czas

Estoński CIT, czyli ryczałt od dochodów spółek, zyskał popularność w Polsce jako forma opodatkowania, która pozwala odroczyć obowiązek zapłaty podatku dochodowego do momentu rzeczywistej dystrybucji zysków. Jednak system ten wiąże się z kilkoma problematycznymi kwestiami – jedną z takich kwestii może okazać się udzielenie pożyczki podmiotowi powiązanemu.

Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w uchwale III FPS 4/24 rozstrzygnął, że w przypadku zawieszenia biegu terminu przedawnienia w związku z doręczeniem zarządzenia zabezpieczenia w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, termin ten biegnie dalej dopiero po zakończeniu postępowania zabezpieczającego.

W ostatnich latach pojawiło się wiele kontrowersji dotyczących zwrotu kosztów przejazdów służbowych i ich traktowania w kontekście opodatkowania. Jeden z kluczowych wyroków, który wzbudził szerokie zainteresowanie, został wydany przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Estoński CIT polega w swoim założeniu na opodatkowaniu jedynie wypłacanych przez spółkę zysków, co pozwala uniknąć podatków od reinwestowanego kapitału. Aby efektywnie korzystać z estońskiego CIT konieczne jest zrozumienie jego złożonych zasad oraz znajomość istotnych orzeczeń sądów, które wyjaśniają sporne kwestie.

Sprawa odpowiedzialności za wystawianie pustych faktur przez pracownika bez wiedzy i zgody spółki stanowiła przedmiot wielu kontrowersji i rozbieżnych orzeczeń sądowych. Kluczowy dla rozstrzygnięcia tego problemu był wyrok TSUE z 30 stycznia 2024 r. (sygn. C-442/22), a także niedawne orzeczenie NSA z 3 września 2024 r. (sygn. I FSK 1212/18).

Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu ostatnio wydanego wyroku wskazał, że zgłoszenie darowizny za pomocą faksu nie spełnia wymogów Ordynacji podatkowej. Faks nie jest bowiem dopuszczalną formą zgłoszenia, ponieważ brakuje w nim podpisu, a sama Ordynacja podatkowa nie przewiduje takiej możliwości.

Do tej pory Dyrektor KIS wykazywał stanowisko, zgodnie z którym nie tolerował żadnych odstępstw od terminu i sposobu zmiany formy opodatkowania. Musiało to nastąpić na piśmie za sprawą odpowiedniego oświadczenia. Kluczowe znaczenie dla wskazanej problematyki ma jednak wydany w ostatnim czasie wyrok NSA z 22 lutego 2024 roku wydany w

Przez wiele lat w orzecznictwie zakwaterowanie pracowników, które było udostępniane/opłacane przez pracodawcę, było uznawane za przychód pracownika i podlegało opodatkowaniu. Ostatnie zmiany w orzecznictwie wskazują jednak na możliwość redefinicji zakwaterowania pracowniczego jako świadczenia, które nie stanowi przychodu dla pracownika.

Jako pracownik często mamy wiele różnego rodzaju obowiązków wobec pracodawcy, które to dotyczą także kwestii związanych z odbywaniem delegacji służbowych poza nasze stałe miejsce pracy. Delegacje służbowe to częsty element życia zawodowego, a koszty związane z noclegiem są często jednym z głównych aspektów do rozważenia. Pojawia się jednak pytanie –